η δεσποινίς παραφροσύνη
δευτέρες σαββάτα και αργίες παθαίνει μουνίαση.
την γυροφέρνουν τα παιδάκια στη γειτονιά
την προσεγγίζουν γιαγιάδες και παππούδες στο δρόμο
την ρωτούν οι καθηγητάδες τι της συμβαίνει.
χάνει το χρώμα της όταν παθαίνει μουνίαση
γίνεται κόκκινη, μοιάζει αλαφιασμένη.
είναι δηλαδή η εικόνα της αποκρουστική μα και ερεθιστική ταυτόχρονα.
νιώθει ότι θέλει να χωθεί σε ένα μουνί_
να αναρριχηθεί για λίγο στις τρίχες του εφηβαίου
κι έπειτα να αφεθεί και να γλιστρήσει,
να γλιστρήσει πάνω απο τη διογκωμένη ροδαλή κλειτορίδα
και να χωθεί στα ενδότερα.
στον ζεστό, υγρό, απαλό και κόκκινο αυτόν προθάλαμο
να προκαλέσει σπασμούς με τα άκρα της
κάνοντας κοφτές κυκλικές κινήσεις
και να μη σταματά να τον ταξιδεύει με τη γλώσσα της.
και εκεί όταν τα τοιχώματα στενέυουν
και καθώς το σύμπαν όλο σείεται από τους σπασμούς που αυτή προκάλεσε
να πεθάνει
πάνω στον τελυταίο δικό της οργασμό.
στο μέρος όπου ξεκίνησαν όλα.

__
τι διαστοφή σήμερα αυτή η πιτα.λα.
πείτε μου και εσείς ΠΙΤΕΣ!