i'll put on my fake moustache

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

τάφε έφη χαζόσοφη στις

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

http://wxra.blogspot.com/2008/02/blog-post.html

". Όταν κάποιος, για παράδειγμα, περιορίζει τις προϊστορικές ζωγραφιές στις σπηλιές σε μια αισθητική τεχνοτροπία, έξω από χώρο και χρόνο, χάνει την κοινωνική τους ουσία, τις ακρωτηριάζει από την λειτουργική του(ς) αναγκαιότητα. Ποιος δεν ρωτάει για τον δημιουργό ενός έργου που τον συγκινεί; Τα έργα είναι ακρωτηριασμένα χωρίς τους δημιουργούς τους, όχι μόνο γιατί δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτούς, αλλά γιατί οι δημιουργοί είναι αναπόφευκτα απανταχού τω έργω παρόντες"
..
Το έργο είναι διαβατήριο για μια ανοιχτή ιστορικά κοινωνική σχέση που ξεκινά από τον δημιουργό και καταλήγει σ΄ αυτόν, με την «κοινωνία» να μοιράζεται τα φυγόκεντρα και κεντρομόλα νοήματα αυτού του κύκλου.

kai telospantwn ola ta upoloipa kati g avgo kai abgo kai kota.

kai :*

9 Μαΐου 2011 στις 4:30 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)